2e verslag

Vanochtend vertrokken richting Yellow Water. Onderweg de Anbangbang Billabong Walk gedaan.Een wandeling rond een meertjemet een enorme vogelpopulatie waaronder Pelikanen, Ganzen en Maraboes. Daarna een rotspartij beklommen waarna we een prachtig uitzicht hadden over het berggebied en de laaglanden. Na afloop geen droge draad meer aan ons lijf. Dus in Cooinda een camping met pool opgezocht en tevens de Yellow Water cruise geboekt.
Zaterdag; om 6 uur uit de veren want om 6.45uur varen we de South Alligator River op We zien een mooi opgaande zon en fantastische beelden van gapende krokodillen. Weer heel veel vogels waaronder diverse ijsvogels en bijeneters. Verscholen tussen de takken van een mangrove zien we de huid van een Python hangen. Over de grasvelden draven wilde zwarte varkens, paarden en zien we een eenzame buffel. Na afloop van de cruise krijgen we een uitgebreid ontbijt aangeboden.
Na de koffie besluiten we naar een Aboriginal Centre te gaan. Hier is de geschiedenis in woord en beeld gebracht. De rest van de dag vullen we met zwemmen en luieren. Geen straf bij deze temperaturen.
Zondag; Op ons gemak rijden we naar Gunlom camping area. Onderweg worden we verrast door een stel wilde paarden , die de weg oversteken. De laatste 35 kilometer van de tocht gaat over een onverharde weg, onze vuurdoop.Als je geen rugpijn hebt, krijg je 'm hier wel. Hotsend en botsend hobbelen we over het pad, met dikke stofwolken achter ons aan.4wd wegen een aparte belevenis. Totaal doorelkaar gerammeld komen we aan op de camping. Geen beschut plekje te vinden en bij 36 graden in de volle zon besluiten we na een bezoekje bij de waterval?? en poel, om dezelfde hobbel de bobbel terug te rijden. We rijden naar een Roadhouse buiten het Kakadu Nat. Park . Een terugblik over dit park vinden we de natuur vrij eentonig, de Aboriginals echt heel zwart en er valt het nodige te beleven.
Maandag; Op naar Katherine Gorge. Meteen nadat we de weg opdraaien steekt een buffel de weg over, even later vangt Anneke een glimp op van een Walibi, die zich schuil houdt in een droge rivierbedding. Na het goudmijndorpje Pine Creek besluiten we weer een onverharde weg te nemen. Deze valt mee en het ravijn is prachtig. Na een dode Walibi, dingo en de nodige ondefinieerbare skeletten is het bij Katherine Gorge een Walibifeest Overal Walibies Op de camping komt zelfs een moeder met haar jong in de buidel ons begroeten. Ik geef vaderlief wat wortelschillen. Die gaan erin als.......?
Dinsdag. Om half negen stappen we in een kano en peddelen we op ons gemakkie door het Katherine ravijn. Op de hellingen zien we weer vader, moeder en kind Walibi. Verder prachtige bergwanden. Om 12 uur leveren we de kano weer in en zwemmen en luieren de dag uit.